Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie

Su-22UM3K, nr boczny 605, Kod NATO „Fitter”

Informacje:

Sygn. MSP/S/31

Eksponat przekazany przez 21. Bazę Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie.

Producent: ZSRR

Lata produkcji: 1979-1990

Lata eksploatacji w Polsce: od 1984 r.

Załoga:                       2

Dane techniczne:

Napęd: 1 x silnik AŁ-21F-3

Ciąg silnika:

7800 kG (bez dopalania)

11200 kG (z dopalaniem)

Wymiary:

Rozpiętość

10,02 m (skrzydła złożone)

13,65 m (skrzydła rozłożone)

Długość                             19,10 m

Wysokość                         5,129 m

 

Powierzchnia nośna         38,39 m2

Masa:

Własna                            10640 kg

Startowa                          19500 kg

Osiągi:

Prędkość maks.            2220 km/h (2,2 Ma)

Prędkość przelotowa            950 km/h

Prędkość minimalna             265 km/h

Prędkość wznoszenia           230 m/s

Pułap                                 18000 m

Zasięg                                  2380 km

Opis:

Samolot myśliwsko bombowy w wersji szkolno-bojowej, tzw. „Szparka” (z ros. Sparka, czyli Spariennyj – zdwojony, dwuster). W pierwszej połowie 1977 roku biuro konstrukcyjne Suchoja otrzymało zadanie zbudowania ulepszonej wersji samolotu Su-17M3. Nowa wersja maszyny miała być wyposażona w zintegrowany system celowniczo-nawigacyjny PrNK-54 Zaria umożliwiający atakowanie celów naziemnych w każdych warunkach atmosferycznych, o każdej porze dnia i nocy. W nowej wersji samolotu zmodernizowano również wyposażenie elektroniczne oraz zwiększono arsenał przenoszonego uzbrojenia, między innymi zwiększono liczbę wyrzutni flar termicznych ASO-2W. Poprawiono opancerzenie samolotu. W roku 1983 samolot został skierowany na eksport, otrzymał nową nazwę Su-22M4 oraz Su-22UM3K. Polska w latach 1984-1988 zakupiła 90 maszyn typu Su-22M4 oraz 20 szkolno-bojowych Su-22UM3K. Samoloty trafiły do trzech jednostek. W 1997 roku polskie Su-22 otrzymały nowy system identyfikacji swój-obcy, nowe odbiorniki systemów TUCAN KLU-709 oraz ILS ANV-241MMR i cywilny system GPS Trimble2101AP. Pięć samolotów przystosowano do przenoszenia zasobników rozpoznawczych KKR-1D.  Ostatni raz samoloty były modernizowane i remontowane w latach 2015-2017. Otrzymały nowe radiostacje RS-6113. Obecnie w Siłach Powietrznych RP pozostaje 18 zmodernizowanych samolotów, dwanaście bojowych oraz sześć szkolno-bojowych. Głównym zadaniem tych maszyn jest prowadzenie działań uderzeniowych na wybrane cele lądowe i nawodne. Wykonywanie lotów rozpoznawczych i prowadzenie walki radioelektronicznej. Prezentowany samolot szkolno-bojowy był eksploatowany w 7 Pułku Lotnictwa Bombowo Rozpoznawczego i 8 Eskadry Lotnictwa Taktycznego.

Uzbrojenie:

2 × 30 mm działko lotnicze NR-30

Do czterech ton uzbrojenia podwieszanego na 8 węzłach (kierowane pociski rakietowe powietrze-powietrze:R-3S,R-13M, R-60, R-60M; kierowane pociski rakietowe powietrze-ziemia: H-25, H-28, H-29, H-58U;  niekierowane pociski rakietowe: S-24, S-25,S-5,S-8; bomby burzące, odłamkowo-burzące)

Nie może przenosić pocisków kierowanych telewizyjnie. Samoloty mogą przenosić zasobniki zakłócające SPS-141 oraz rozpoznawczy KRR-1.