PZL-104 Wilga 35A, nr boczny SP-ECL

Sygn. MSP/S/39

Eksponat przekazany przez Aeroklub Orląt w Dęblinie

Producent: Polska

Lata produkcji: od 1968 ( PZL-104 Wilga 2 od 1963)

Lata eksploatacji w Polsce: od 1968

Załoga: 1

Napęd: PZL AI-14RA

Moc silnika: 194 kW (260 KM)

Wymiary:

Rozpiętość: 11,12 m

Długość: 8,10 m

Wysokość: 2,94 m

Powierzchnia nośna: 15,50 m²

Własna: 900 kg

Całkowita: 1300 kg

Prędkość maks.: 200 km/h

Prędkość przelotowa: 157 km/h

Prędkość minimalna: 68 km/h

Prędkość wznoszenia: 5 m/s

Pułap: 4000 m

Zasięg: 680 km

Prezentowana Wilga 35A to podstawowa wersja samolotu przeznaczona dla aeroklubów, wyposażona w hak do holowania szybowców. PZL-104 Wilga jest lekkim wielozadaniowym samolotem przeznaczonym do  zadań cywilnych takich jak: holowanie szybowców, zrzut skoczków spadochronowych, misje sanitarne czy agrolotnicze. Samoloty tego typu są także używane w lotnictwie sportowym. Samoloty Wilga były używane również w wojsku jako samoloty łącznikowo-transportowe i łącznikowo – rozpoznawcze. W latach 1972-1975 zbudowano 27 samolotów ”Wilga 35” w wersji wojskowej. Znajdowały się na wyposażeniu pułków lotniczych jeszcze w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Prezentowany samolot odbył służbę wojskową w 47 Pułku Sanitarno-Łącznikowym (później 47 Szkolny Pułk Śmigłowców) w Modlinie, następnie wykorzystywany był w Aeroklubie Orląt w Dęblinie. Maszyna została zaprojektowana na początku lat 60-tych. Oblot prototypu odbył się 24 kwietnia 1962 roku.  Wilga w swojej klasie okazała się bardzo dobrą konstrukcją, do dziś można spotkać ten samolot nie tylko na krajowych lotniskach Aeroklubowych, ale i na całym świecie ponieważ samolot był eksportowany do 32 krajów Europy i Świata. Od czasu rozpoczęcia produkcji, do połowy lat 90-tych powstało ok. 1000 egzemplarzy samolotu PZL-104 Wilga.

Element gry harcerskiej:

Tam idź gdzie słońce jest w zenicie, pod biało-czerwonym skrzydłem szukaj skarbu swojego