Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie

Gen. Lech Majewski

Lech Majewski

generał broni w stanie spoczynku pilot

 

 

Pełniąc najważniejsze funkcje w Siłach Zbrojnych RP włożył wiele wysiłku i użył swojego autorytetu na rzecz budowy i rozbudowy Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie. Przy jego wydatnej pomocy mogło ono powstać już w 2011 roku. Nasza instytucja jest w posiadaniu kolekcji eksponatów, będącej darem gen. Lecha Majewskiego dla Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie. Około 200 eksponatów to pamiątki z czasów służby na stanowiskach dowódczych, a ponad 500 pochodzi z dawnej Sali Tradycji Dowództwa Sił Powietrznych. Wśród artefaktów znalazły się m.in. kompletne umundurowanie generalskie oraz kombinezony lotnicze.

Gen. Lech MAJEWSKI urodził się 30 czerwca 1952 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim. W roku 1972 ukończył Technikum Hutniczo – Mechaniczne i wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie.

Zawodową służbę rozpoczął w 21. Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Powidzu, awansując do stanowisk dowódcy klucza lotniczego i nawigatora eskadry.

 

W 1983 r. zdał konkursowe egzaminy i został skierowany na studia w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino (w b. ZSRR). Po powrocie do kraju w 1986 r., przejął obowiązki dowódcy eskadry w 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Sochaczewie, a po roku zastępcy dowódcy pułku ds. szkolenia, następnie do spraw liniowych.

 

Głęboka wiedza, duży nalot (1100 godz.), umiejętności dowódcze oraz dobra prezentacja spowodowały, że dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (WLOP) mianował go na dowódcę prestiżowego 1. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”. Jako dowódca skutecznie i bezpiecznie wprowadził na uzbrojenie samoloty MiG-29.

 

Po ukończeniu Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej w 1994 r. został zastępcą Szefa Wojsk Lotniczych w 1. Korpusie Obrony Powietrznej (KOP) w Warszawie, a następnie Szefem Wojsk Lotniczych w 3. KOP we Wrocławiu. W 1999 r. został jego dowódcą.

W 2000 r. awansował do stopnia generała brygady, a w 2003 r. generała dywizji. W tym także roku otrzymał nominację na dowódcę Centrum Operacji Powietrznych – zastępcę dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (WLOP).

 

W latach 2004–2005 studiował na Narodowym Uniwersytecie Obrony w Waszyngtonie.
W roku 2005 otrzymał awans na stopień generała broni. W latach 2007–2010 służy jako asystent Szefa Sztabu Generalnego ds. Lotnictwa.

 

Po katastrofie samolotu Tu-154 w 2010 r., sięgnięto po doświadczonego, wymagającego, wieloletniego dowódcę lotniczego. 21 maja tego roku objął stanowisko dowódcy Sił Powietrznych RP. Prezydent Bronisław Komorowski uczynił go jednocześnie architektem koniecznych zmian naprawczych w organizacji i funkcjonowaniu Sił Powietrznych, odbudowy właściwej atmosfery, poprawy morale i zaufania. Generał Lech Majewski dokonał głębokich  analiz stanu wojsk, przyczyn powstałych niedociągnięć oraz opracował zakrojone na szeroką skalę długofalowe programy naprawcze. Odbudowano obowiązkowość, zaufanie i wzajemne wsparcie oraz wiarę w siłę i nowoczesność wojsk. W opracowywaniu nowych uregulowań, zasad i przepisów lotniczych kierowano się rozsądkiem, wiedzą i doświadczeniem oraz czerpano z dokonań międzynarodowych sił powietrznych. Determinacja, wymagalność, skrupulatność i wytrwałość realizacyjna programowych postanowień i zadań skutkowała szybką poprawą atmosfery pracy i służby, bezpieczeństwa lotów oraz sprawnością techniczną sprzętu lotniczego. Zwiększył się znacząco wykonywany nalot oraz udział SP w międzynarodowych, sojuszniczych ćwiczeniach, co zaowocowało szybkim wzrostem gotowości bojowej, a także skuteczną promocją polskich skrzydeł za granicą.

Wymagalność, dyscyplina, wiedza i umiejętności kierowania dużymi zespołami złożyły się na powierzenie mu zupełnie nowych obowiązków – od 1 stycznia 2014 r. został pierwszym Dowódcą Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych.

Za wysoki poziom wiedzy i zdolności dowódczych ceniony w kręgach wojskowych w kraju i strukturach NATO.

Ze względu na osiągnięty wiek emerytalny, 30 czerwca 2015 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

Jest pilotem klasy mistrzowskiej, z nalotem ponad 2000 godzin. Wykonywał loty na wielu typach samolotów: MiG-21,  MiG-29, TS-11, Mig-15, Mig-17, M-28, TS-8 oraz z drugiej kabiny na F-18, F-16, F-5, Mirge-2000, Mirage-2005, Gripen, M-346.

 

Odznaczenia:

         Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2015),

         Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012),

         Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polsk (2000),

         Złoty Krzyż Zasługi,

         Lotniczy Krzyż Zasługi,

         Zasłużony Pilot Wojskowy (dwukrotnie),

         Order Legii Honorowej Republiki Francji.

 

Odznaczenia resortu Obrony Narodowej:

         Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,

         Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,

         Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,

         Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,

         Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,

         Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”,

         Złoty Medal „Za Zasługi dla Policji”,

         Złoty Medal „Za Zasługi dla Straży Granicznej”,

         Medal Pro Memoria,

         Odznaka „Zasłużony Pilot Wojskowy”.

 

Był:

  • profesorem wizytującym Akademii Obrony Narodowej,
  • przewodniczącym konwentu Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych,
  • członkiem Rady Naukowej Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych,
  • pomysłodawcą wydawnictwa pt.: „Dowódcy Lotnictwa Polskiego 1918-2023”,
  • członkiem Zarządu Oddziału W-MSSLW RP (4 stycznia 2018 r. – 19 lutego 2019 r.),
  • pomysłodawcą, a od 29 maja 2018 roku członkiem Komitetu Budowy Pomnika „Chwała Lotnikom Polskim”, odsłoniętego 28 sierpnia 2018 r. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, z okazji 100-lecia Odzyskania przez Polskę Niepodległości, 100-lecia Lotnictwa Polskiego oraz 115-lecia Lotnictwa Światowego.

 

W latach 2015-2016 był zastępcą prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej ds. obronnych, którą w krótkim okresie współtworzył od podstaw.

Rozpoczął prace, zakończone sukcesem nad członkostwem Polski w europejskim Konsorcjum SST (Space Surveillance and Tracking – Obserwacja i Śledzenie Obiektów Kosmicznych), które realizuje jedną z kluczowych inicjatyw Unii Europejskiej, związanych z kosmosem. Udział w konsorcjum umożliwia Polsce wzmocnienie krajowych zdolności związanych z obserwacją i budowaniem świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej mogących  przyspieszyć rozwój kompetencji krajowego sektora kosmicznego oraz szkolenia z zakresu wykorzystania danych satelitarnych przez administrację publiczną. Agencja rozpoczęła prace związane z opracowaniem programu edukacyjno-szkoleniowego na potrzeby administracji publicznej w zakresie wykorzystywania zobrazowań i usług opartych na danych satelitarnych w realizacji zadań urzędów. Działania te związane są z członkostwem agencji w konsorcjum realizującym projekt Sat4Envi, którego celem jest stworzenie w kraju infrastruktury do odbioru, przechowywania, przetwarzania i dystrybucji danych satelitarnych dostępnych dla Polski w ramach m.in. programu Copernicus oraz powstałych na ich bazie produktów satelitarnych.

W ramach Konsorcjum SST zlecono opracowanie studium wykonalności astronomicznego satelity obserwacyjnego w paśmie UV, satelitarnego systemu zobrazowań radarowych, architektury systemu świadomości sytuacyjnej w zakresie kosmosu oraz przyszłościowych technik i technologii kosmicznych. Rozpoczęto współpracę międzynarodową Polski w dziedzinie kosmosu oraz wspieranie działań edukacyjnych dotyczących tematyki kosmicznej.

 

Jest:

  • członkiem Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP (od 7 listopada 2017 r.),
  • wiceprezesem Zarządu Głównego SSLW RP w Poznaniu (od 27 września 2018 r.),
  • wiceprezesem Oddziału Warszawsko-Mazowieckiego SSLW RP (2019–2023),
  • dyrektorem pionu eksportu w firmie ELEKTROTIM S.A. (od 2016 r.),
  • profesorem wizytującym w Akademii Wyższej Szkoły Biznesu w Dąbrowie Górniczej (od 2017 r.), specjalizuje się w wykładach na temat: polskiego sektora kosmicznego, strategii bezpieczeństwa państwa oraz systemu obronności państwa,
  • przewodniczącym Krajowej Sekcji Lotnictwa i Technik Kosmicznych przy Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Komunikacji RP (2018–2024).

Generał L. Majewski jest organizatorem wielu krajowych i międzynarodowych konferencji naukowo-technicznych, będąc ich aktywnym uczestnikiem: prelegentem oraz przewodniczącym paneli tematycznych. Opiekuje się, przy współpracy z władzami lokalnymi, pomnikami lotników w Mińsku Mazowieckim oraz pod Mirosławcem. Współpracuje ze szkołami patronackimi: w Warszawie, Zadybiu Starym, Dłutowie, Kręgach i Woli Mystkowskiej.

Zainteresowania: lotnictwo, kosmonautyka, historia i sport. Uprawia tenis, narciarstwo i pływanie. Zna język angielski i rosyjski.

14 grudnia 2023 r. Wicepremier Rady Ministrów – Minister Obrony Narodowej Władysław Kosiniak – Kamysz wyznaczył go na stanowisko Pełnomocnika MON do spraw lotnictwa.