Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie

RSP-10MN

Informacje:

Sygn. MSP/T/45/1-4
Eksponat przekazany przez 42. Bazę Lotnictwa Szkolnego w Radomiu

Producent: ZSRR

Rok produkcji: 1986

 

Dane techniczne:

Zakres pracy PSR/SSR:

Azymut: 360°

Zasięg: 100-150 km

Elewacja: 0,5-45°

Pułap: 5-10 km

Minimalna odległość: 1000 m

Czas przeszukiwania 5 s.

Ilość śledzonych obiektów: 100

Zakres pracy PAR:

Azymut: -15 do + 15 °

Zasięg: 25 km

Elewacja: -1 do +8 °

Pułap: 2 km

Dokładność lokalizacji:

Odległość: 20 m

Azymut: 0,03 °

Opis:

Radiolokacyjny System Lądowania umożliwia ręczne wprowadzanie zmian i wybór danych dotyczących wyświetlanych tras lotu, stref niebezpiecznych, granic krajowych i różnych danych obok znacznika celu na tle bieżącej sytuacji lotu. System obsługi podejścia wraz z osprzętem są zakwaterowane w zamkniętych kabinach transportowane na podwoziu samochodów Ził-131. Kabiny są klimatyzowane i ogrzewane w razie potrzeby. System podejścia do lądowania może jednocześnie działać w trzech trybach: PAR, PSR, SSR.
System może być zasilany z dwóch niezależnych źródeł prądu – trójfazowej sieci 380V (± 10%0 50Hz (±5 %) lub generatora . Całkowite zapotrzebowanie na energię nie przekracza 15 kW.
Zakres częstotliwości systemu podejścia sterowanego uziemieniem kanałów SSR i PSR odpowiada wymaganiom ICAO. Prezentowany eksponat służył na lotnisku 2 Ośrodka Szkolenia Lotniczego w Radomiu oraz 42 Bazy Lotnictwa Szkolnego w Radomiu

 

PAR (tryb radaru precyzyjnego podejścia)
PSR (tryb radaru nadzoru premium)
SSR (drugi tryb radaru nadzoru)

 

Radiolokacyjny system lądowania RSP-10 MN odpowiednio obsługiwany pozwala, doprowadzać lądujące statki powietrzne do wysokości 100–150 m nad poziomem strefy przyziemienia. W praktyce stosuje się jednak różne parametry dla różnych lotnisk. Minimalna wysokość zależne też była od poziomu wyszkolenia pilota. Wartości te podawane były w Regulaminie Lotów.