Mig-17PF, nr boczny 305, kod NATO „Fresco” - MUZEUM SIŁ POWIETRZNYCH W DĘBLINIE

Informacje:

Sygn. MSP/S/11

Eksponat został zakupiony dla Muzeum Sił Powietrznych przez Urząd Miasta Dęblin z kolekcji Jerzego Lewandowskiego.

Producent: ZSRR (w Polsce jako licencyjny Lim-5P)

Lata produkcji:1959 -1960

Lata eksploatacji w Polsce: 1959 do początku lat 90.

Załoga: 1

Dane techniczne:

Napęd: 1xsilnik turboodrzutowy WK – 1F

Ciąg silnika:

33,1 kN (z dopalaniem)

26,5 kN (bez dopalania)

Wymiary:

Rozpiętość: 9,63 m

Długość: 11,26 m

Wysokość: 3,80 m

Powierzchnia nośna: 22,60 m²

Masa:

Własna: 4100 kg

Startowa: 6100 kg

Osiągi:

Prędkość maks.: 1145 km/h

Prędkość przelotowa: 690 km/h

Prędkość minimalna: 180 km/h

Prędkość wznoszenia: 65 m/s

Pułap: 16600 m

Zasięg:

1930 km (ze zb. podw.)

1300 km (bez zb. podw.)

Opis:

MiG-17PF był wariantem rozwojowym samolotu MiG-17. Wariant PF posiadał wbudowaną stację radiolokacyjną RP-5 „Izmrud” (udoskonalony wariant RP-1), z powiększonym zasięgiem i zwiększoną odpornością na zakłócenia. W Polsce samoloty MiG-17PF powstawały licencyjnie pod nazwą Lim-5P. Na podstawie samolotu Lim-5P powstała rozwojowa wersja Lim-6, która była rozwijana w podwersjach różnego typu. Prezentowany egzemplarz był jednym z kolejnych sześciu samolotów MiG-17 sprowadzonych w tej wersji do Polski w 1955 r., wyprodukowany w Zakładzie Nr 21 w Gorki – nr fabryczny 58210305, służył w 21 Samodzielnej Eskadrze Lotnictwa Myśliwskiego w Warszawie-Babicach.

Uzbrojenie:

Trzy działka lotnicze NR-23 kalibru 23 mm na wspólnej opuszczanej lawecie pod przednią częścią kadłuba. Automatyczny optyczny celownik żyroskopowy ASP-4NM Krokus z radiodalmierzem SRD-1M Radal-M, fotokarabin S-13. 500 kg uzbrojenia pod skrzydłami (zasobniki UB-16 rakiet niekierowanych S-5, S-5M, S-5K, lub dwie bomby: OFAB-100, SAM-100MN, AO-50-100, ZAB-100-114, P-50, FOTAB-100-50, FAB-250S, RBK-250, ZAB-250-200, AGITAB-250-85), bądź 2 zbiorniki paliwa po 400 litrów.