Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie
Zaplanuj wizytęVisit us before flight

Jakowlew Jak-40, nr boczny 045, Kod NATO „Codling”

informacje

Sygn. MSP/S/30

Samolot przekazany przez 1. Bazę Lotnictwa Transportowego w Warszawie

 

Producent: ZSRR

 

Lata produkcji: 1967-1981

Lata eksploatacji w Polsce: 1973-2011

Załoga: 3

 

Dane techniczne:

Napęd:                       3 x silnik Iwczenko AI-25

Ciąg silnika:              3 x 1500kG

 

Prędkość maks: 600 km/h

Pułap: 12 000 m

Zasięg: 1000 -1350 km

Wymiary:

Rozpiętość                 25,00 m

Długość                      20,36 m

Wysokość                    6,50 m

Powierzchnia nośna   70,00 m2

 

Masa:

Własna                           9400 kg

Startowa                      16100 kg

Opis

Jakowlew Jak – 40 „Salon”- luksusowy samolot pasażerski. Przekazany do Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie z 36. Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego, gdzie był eksploatowany w latach 1979 – 2011 i służył do przewozu najważniejszych osób w państwie. W kabinie pasażerskiej z  przodu kadłuba znajduje się salon z kanapą, 2 obrotowe rozkładane fotele, duży stół i barek, z tyłu kadłuba zaś standardowy przedział dla 17 osób.

Konstrukcja samolotu została opracowana pod koniec 1965 roku w biurze konstrukcyjnym Aleksandra Siergiejewicza Jakowlewa. Jak-40 został zaprojektowany jako lekki samolot pasażerski latający na trasach krótkich i średnich. Posiada możliwość operowania z nie utwardzonych lotnisk nie posiadających specjalistycznego zaplecza lotniskowego. Produkcja seryjna samolotu rozpoczęła się w 1967 roku. W 1969 roku specjaliści z polskiego Inspektoratu Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, Instytutu Lotnictwa oraz ośrodków z ZSRS,  opracowali modyfikacje oraz dokumentację dzięki którym Jak-40 uzyskał międzynarodowe świadectwo typu co ułatwiło jego homologację w krajach zachodnich. W latach 1973-1980 zakupiono dla Polski 19 maszyn typu Jak-40.  Oprócz zadań pasażerskich pełniły takie funkcje, jak specjalnie zmodyfikowana wersja holownicza Jak-40H. Samolot był również używany przez Instytut Lotnictwa jako latająca hamownia dla silników K-15 które miały być zamontowane w samolocie I-22 Iryda.