Iliuszyn Ił-28E, nr boczny 65, kod NATO "Beagle" - MUZEUM SIŁ POWIETRZNYCH W DĘBLINIE

Informacje:

Sygn. MSP/S/1

Eksponat przekazany przez 41. Bazę Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie.

Producent: ZSRR

Rok produkcji: od 1955

Lata eksploatacji w Polsce: 1955-1979

Załoga: 3

Dane techniczne:

Napęd: 2 x silnik turboodrzutowy WK-1A

Ciąg silnika: 2x2700kG

Wymiary:

Rozpiętość 21,45 m

Długość 17,60 m

Wysokość 6,70 m

Powierzchnia nośna 60,80 m²

Masa

Własna 12890 kg

Startowa 21200 kg

Osiągi:

Prędkość maks. 902 km/h

Prędkość przelotowa 770 km/h

Prędkość minimalna 185 km/h

Prędkość wznoszenia 15 m/s

Pułap 12300 m

Zasięg 2400 km

Opis:

Bombowiec frontowy Ił-28. Po raz pierwszy wzniósł się w powietrze w 1948 roku. Wyprodukowano 6316 egzemplarzy tego samolotu. Prezentacja samolotu w Polsce odbyła się w lipcu 1952 roku. Pierwsze egzemplarze zaś trafiły do służby w październiku tegoż roku. Samolot był sprowadzany w trzech wersjach: bombowej (Ił-28), rozpoznawczej (Ił-28R) oraz szkolno-bojowej (UIł-28). Ze względu na brak możliwości zakupu wersji walki radio-elektronicznej (WRE) modyfikacji uległo 10 maszyn bombowych – powstała wersja Ił-28 E, która na pokładzie przenosiła specjalne wyposażenie rozpoznawcze i do przeciwdziałania radioelektronicznego. Samoloty te wykorzystywano do zadań wywiadowczych, m.in zakłócania systemów łączności, ustalania parametrów stacji radiolokacyjnych przeciwnika. Eksploatacja samolotów Ił-28 zakończyła się w Polsce w roku 1979. Maszyny sukcesywnie wymieniano na samoloty rodziny Suchoja nowszej generacji. Prezentowany egzemplarz to wersja rozpoznawcza Ił-28E, jeden z poddanych modyfikacji samolotów z powiększonym zbiornikiem paliwa w komorze bombowej oraz aparaturą rozpoznawczą SRS-2 i SRS-3, a także zestawem zakłóceń aktywnych SPS-2 i pasywnych ASO-28.

Samolot służył w 33 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Operacyjnego, w Modlinie, następnie w 7 Brygadzie Lotnictwa Rozpoznawczo-Bombowego.

Uzbrojenie:

4 działka lotnicze NR-23 lub NS-23 kal. 23 mm